روایت حجت الاسلام پاک نیا تبریزی از یک راهکار تاریخی امام جواد(ع) «روحانیت» امتداد سلسله وکالت در عصر غیبت
آن هنگام که شیطان گرد دختر مأمون پرسه می زد، تو تسبیح خدا می گفتی ... آن لحظات شوم رسید و ام الفضل، کینه و قساوت عدو را بر قلب پاک ترین انسانهای عالم نشانه ساله عزیز مدینه، دستی 25رفت و حالا جوان به سمت توس و دستی به سمت بغداد دراز کرده است و صورت شفق گون خود را چنگ می زند...
همزمان با فرا رسیدن سالروز شهادت مظلومانه حضرت جواد الائمه(ع) فرازهای زندگی گهربار آن حضرت را در گفت وگو با حجت الاسلام عبدالکریم پاک نیا تبریزی، استاد حوزه و دانشگاه مورد بررسی قرار داده ایم.
همان طور که می دانیدامام جواد(ع) نخستین معصومی است که در خردسالی به امامت رسید و این شرایط ویژه به توسعه فرقه های انحرافی دامن زده بود. در آن دوران، قدرت معتزلها فزایش یافته بود، آنان دستورها و آموزه های دینی را به عقل خود عرضه می کردند و آنچه را عقلشان با صراحت تأیید می کرد، می پذیرفتند و آنچه را عقل رد می کرد، انکار می کردند. ازآنجا که رسیدن به مقام امامت در سنین خردسالی، با عقل ظاهربین معتزله توجیه پذیر نبود، پرسش های دشوار و پیچیده ای را مطرح می کردند تا امام محمدتقی(ع) را شکست دهند. امام جواد(ع) در پرتو علم امامت، با پاسخهای قاطع و روشنگر خود، هرگونه شک و تردید درباره پیشوایی خود را از بین می برد.آن حضرت با طرح مناظرات علمی و گفت وگوهای مختلف که برخی از آنها مهم، جنجال برانگیز و جالب بود راه مبارزه جدی با این عقاید و افکار انحرافی را باز کرد. این مناظره ها با دو هدف شکل گرفت؛ از یک سو، امامت ایشان به دلیل کمی سن، برای بسیاری از شیعیان ثابت نشده بود؛ گرچه بسیاری از بزرگان و دانشمندان دین براساس عقیده شیعه، هیچ تردیدی درا ین زمینه نداشتند و از سوی دیگر اصل دین با تدابیر حضرت احیاء شد.
کلمات کلیدی: امام جواد ع
