روزنامه کیهان امروز (26 مرداد 98) و در صفحه معارف خود اقدام به انتشار مطلبی با عنوان «موانع رسیدن به رشد و کمال از نگاه امام هادی(ع)» به قلم عبدالکریم پاکنیا تبریزی کرده که در رابطه با سیره امام هادی(ع) منعکس شده و در بخشهایی از آن نیز آمده است: «در مطلب حاضر نویسنده با استناد به حدیثی از امام هادی(ع) به چند خصلت مذموم که موانع رشد و ترقی معنوی به شمار میرود، پرداخته است.
انسان برای رسیدن به قلّه کمال معنوی و نجات یافتن از سقوط در ورطه هلاکت، نیازمند فراهم شدن مقدماتی است که از جمله آنها رفع موانع و آسیبهای روحی و روانی است؛ یعنی اگر انسان بخواهد خود را به صفات زیبای اخلاقی بیاراید، لازم است که وجودش را از آلودگیهای نفسانی و شیطانی پاک سازد.
در این رابطه حضرت امام علی النقی(ع) میفرماید: «الْحَسَدُ مَاحِقُ الْحَسَنَاتِ وَ الزَّهْوُ جَالِبُ الْمَقْتِ وَ الْعُجْبُ صَارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ دَاعٍ إِلَى الغَمْطِ وَ الْجَهْلِ وَ الْبُخْلُ أَذَمُّ الْأَخْلَاقِ وَ الطَّمَعُ سَجِیَّهْ سَیِّئَةٌ؛ (1) حسد، نیکیها را نابود میکند، خودبرتربینی و تکبّر، دشمنی و نفرت میآورد، خودخواهی و خودپسندی، آدمی را از طلب علم باز می دارد و حقّ دیگران را ناچیز می شمارد و موجب نادانی میشود، بخل، زشتترین اخلاق به شمار می رود و طمع، خوی بدی محسوب میشود.»
امام هادی(ع) در این سخن حکیمانه برخی از بیماریهای اساسی روح را همانند: حسد، تکبر، بخل و طمع که مانع کمال انسانی است، مطرح فرموده و به کمال جویان عالم هشدار میدهد که تا این مرضها معالجه و رفع نشود، سایر تلاشهای انسان بیفایده خواهد بود».
کلمات کلیدی: یادداشت ها